به نقل از «خبرآنلاین»

ایرانی‌ها چقدر قد بلنداند؟/ رژیم غذایی در قد تعیین‌ کننده‌است!

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۰۸۳۰۶

غزال زیاری: ممکن است در طول زندگی بارها این سوال به ذهن‌تان خطور کرده باشد که چرا برخی افراد قد کوتاه هستند و عده ای دیگر قد بلندند؟ حالا محققان به پاسخ این سوال رسیده‌اند و طبق اعلام آنها، بخش عمده‌ای از این موضوع، به ژن‌ها بر می‌گردد. به بیانی دیگر، افرادی که والدین قد بلندی دارند، احتمالا قدبلند هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما یک نکته مهم دیگر در این میان وجود دارد: مطالعات حکایت از آن دارد که سوء تغذیه یا ابتلا به یک بیماری شدید در دوران کودکی ممکن است مانع از آن شود که فرد از نهایت پتانسیل ژنتیکی‌اش برای قد بلند بودن بهره ببرد. این موضوع می‌تواند بر میانگین تغییرات قد در تمامی کشورها تاثیرگذار باشد.

در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۶ در مجله eLife منتشر شد، محققان نشان دادند که قدبلندترین مردان دنیا به طور میانگین از کشور هلند هستند و قدبلندترین زنان دنیا به طور متوسط اهل لتونی هستند. اما در صورت لحاظ کردن اطلاعات جدول بین‌المللی عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر (NCD-RisC)، جدول "قدبلندترین‌ها" به نحو دیگری چیده می‌شد.

تاثیر رژیم غذایی بر قد افراد

در رتبه بندی قدبلندترین ملیت‌ها، کره جنوبی در سال ۱۹۸۵، در رتبه صد و سی و سوم قرار داشت ولی در سال ۲۰۱۹ به رتبه شصتم رسید. دانشمندان بر این باورند که این تغییر و قد بلندتر شدن افراد ممکن است در اثر بهبود رژیم غذایی افراد در کره جنوبی در دهه‌های اخیر رخ داده باشد.

استفان هسو، استاد ریاضیات محاسباتی، علوم و مهندسی در دانشگاه ایالتی میشیگان که درباره پیش بینی قد افراد تحقیق می کند گفته:« در کره جنوبی و چین، افراد به شکل گسترده‌ای دریافته‌اند که افزایش قد در یک تا دو نسل گذشته، تا حد زیادی به دلیل بهبود تغذیه بوده است. پروتئین و کلسیم و کل کالری دریافتی در رژیم غذایی افراد در طول این سال‌ها افزایش چشمگیری داشته.»

بیماری‌های جدی هم ممکن است بر روند رشد تاثیری منفی داشته باشند؛ به ویژه اگر در دوران کودکی رخ دهند؛ بیماری‌هایی نظیر سلیاک، کم‌خونی و بیماری‌های استخوانی مانند راشیتیسم و پوکی استخوان همگی نمونه‌هایی از این موارد هستند.

گرچه یک رژیم غذایی ناسالم و بیماری‌های جدی در دوران کودکی ممکن است منجر به کوتاهی قد افراد شود اما تحقیقات حکایت از آن دارد که رمزگذاری ژنتیکی به مراتب تاثیرگذارتر است.

بیشتر بخوانید:

تولید انرژی نامحدود با بزرگترین راکتور هسته‌ای جهان موش‌هایی که از خودشان سلفی می‌گیرند نتیجه عظیم‌ترین تحقیق درباره ژنتیک و قد

در تحقیق اخیری که نتیجه آن درسال ۲۰۲۲ در مجله نیچر منتشر شد، محققان ژنوم ۵.۴ میلیون نفر را بررسی کردند و این بزرگترین گروهی است که تا به امروز برای بررسی ژنتیک قد مورد تحقیق قرار گرفته است. اعضای این تیم ۱۲.۱۱۱ نقطه در ژنوم را پیدا کردند که دارای یک پایه یا حرف متفاوت از DNA (که به عنوان پلی مورفسیم تک نوکلئوتیدی (SNP) شناخته می‌شود) مرتبط با قد هستند. در بین افرادی با اصل و نسب اروپایی، این SNP ها ۴۰ درصد از تغییرات قد را شامل می‌شوند و این درحالی است که در افرادی با اصل و نسب غیراروپایی، بین ۱۰% تا ۲۰% را شامل می‌شود.

بیشتر SNP ها در تنه ۲۰% از ژنوم در مناطق مرتبط با اختلالات رشد اسکلتی یافت شدند. مثلا ۲۵ SNP در نزدیکی ژن ACAN یافت شدند که با دیسپلازی اسکلتی مرتبط است.

در تحقیق دیگری که نتیجه آن در سال ۲۰۱۸ در ژورنال ژنتیک منتشر شد، هسو و همکارانش از یادگیری ماشین و الگوریتم‌های کامپیوتری برای تجزیه و تحلیل حدود نیم میلیون ژنوم افراد ساکن در بریتانیا بهره بردند و پس از خرد کردن اعداد، اعضای این تیم توانست تا قد و تراکم استخوان افراد را فقط از روی ژن‌های آنها پیش‌بینی کند.

عوامل منجر به بیماری‌های کوتاهی قد یا غول پیکری

به علاوه، می‌توان از جهش‌های ژنتیکی و عدم تعادل هورمونی به عنوان دیگر فاکتورهای مرتبط با کوتاهی قد که شامل Dwarfism است نام برد. Dwarfism یا بیماری کوتاه‌قامتی، شرایطی است که در آن قد فرد حداکثر به ۱۴۷ سانتی‌متر رسیده و معمولا کمتر از این است.

کوتاه‌قامتی (Dwarfism) شامل دو زیر دسته می‌شود: اول آنچه به عنوان کوتاه‌قامتی نامتناسب شناخته می‌شود، این‌گونه است که برخی از قسمت‌های بدن کوچک هستند ولی برخی دیگر از اعضا، اندازه‌ای متناسب یا بالاتر از حد متوسط دارند. نوع دیگر این بیماری، کوتاه‌قامتی متناسب است و در آن تمام اعضای بدن به نسبت کوچکتر از حد متوسط هستند. برخی از این ژن‌ها به صورت ژنتیکی غالبند؛ بدین معنا که فرد باید این ژن‌ها را از تنها یکی از والدینش به ارث ببرد؛ در حالی که برخی دیگر از نظر ژنتیکی مغلوب هستند؛ یعنی برای ابتلا به این بیماری، فرد باید ژن را از هر دو والدینش به ارث برده باشد.

دقیقا در سوی دیگر ماجرا، برخی افراد ممکن است به طرز عجیب و غریبی رشد کرده و به غول تبدیل شوند. رابرت وادلو، قدبلندترین مردی است که نامش در تاریخ ثبت شده و قد او ۲۷۲ سانتی‌متر بوده. رشد بیش از اندازه این‌چینی، گاهی وقت‌ها "غول‌پیکری" نامیده می‌شود و ممکن است نتیجه یک تومور خوش خیم در غده هیپوفیز باشد که هورمون‌های رشد را بیش از حد تولید می‌کند.

طبق گفته هسو، به جز شرایط پزشکی و در مورد افرادی که دارای تغذیه سالم و خوبی هستند، به نظر می‌رسد که ژنتیک تا حد زیادی می تواند در تعیین قد بزرگسالان تعیین کننده باشد.

گفتنی است که براساس آخرین تحقیقات صورت گرفته، ایرانی‌ها هم در رتبه ۸۸ بلندترین‌ها قرار دارند.

منبع: livescience

۲۲۷۲۲۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1865519

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: تغذیه سوءتغذیه سوء تغذیه کودکان بدن انسان کوتاه قامتی رژیم غذایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۰۸۳۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا با افزایش سن سرعت حرکت ما کم می‌شود؟

هنگامی که سن افزایش می‌یابد، کاهش تدریجی سرعت و چابکی بدن ما غیرعادی نیست. خواه قدم زدن آرام در اطراف محله باشد یا دستیابی به کنترل تلویزیون، حرکات ما با افزایش سن کاهش می‌یابد؛ بنابراین سوال این است که چه چیزی باعث این تغییر می‌شود؟ مطالعه‌ای که توسط مهندسان دانشگاه کلرادو بولدر (CU Boulder) رهبری می‌شود، به این سوال قدیمی پاسخ می‌دهد.

این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

به نقل از اس‌اف، علا احمد (Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگو‌های این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید (Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر (Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزار‌های جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف راز‌های پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک